- żarzyć
- ionraigh
Słownik Polsko-Irlandzki. 2008.
żarzyć
Look at other dictionaries:
żarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, żarzy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się jasno, lecz bez płomienia; dopalać się, tlić, gorzeć (o węglu, drewnie); rozpalać się do czerwoności wskutek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żarzyć się — ndk VIb, żarzy się, żarzył się 1. «palić się bez płomienia świecąc jasnym blaskiem, rozpalać się do czerwoności pod wpływem wysokich temperatur» Żelazo żarzy się w palenisku. Zgarnąć żarzące się węgle. W mroku żarzyły się ogniki papierosów. 2.… … Słownik języka polskiego
ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… … Słownik języka polskiego
mrugać — ndk I, mrugaćam, mrugaćasz, mrugaćają, mrugaćaj, mrugaćał mrugnąć dk Va, mrugaćnę, mrugaćniesz, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęła, mrugaćnęli, mrugaćnąwszy 1. «poruszać szybko powiekami» Mrugać powiekami, oczami. Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.… … Słownik języka polskiego
rozżarzyć — dk VIb, rozżarzyćrzę, rozżarzyćrzysz, rozżarzyćżarz, rozżarzyćrzył, rozżarzyćrzony rozżarzać ndk I, rozżarzyćam, rozżarzyćasz, rozżarzyćają, rozżarzyćaj, rozżarzyćał, rozżarzyćany «spowodować, wywołać żarzenie; rozgrzać bardzo silnie»… … Słownik języka polskiego
tleć — ndk III, tlećeje, tlał rzad. «palić się bez płomienia, żarzyć się; tlić się» Tlejące głownie w ognisku. Ledwie tlejąca lampa. Węgle jeszcze tlały. tleć się to samo, co tleć Tlejące się węgliki … Słownik języka polskiego
tlić się — ndk VIa, tli się, tlił się «palić się słabo, bez płomienia; żarzyć się» Ognisko ledwie się tli. Tlą się resztki spalonego domu. Tlące się mokre szmaty. przen. W sercu tliła się jeszcze iskierka nadziei … Słownik języka polskiego
żarzenie się — n I rzecz. od żarzyć się … Słownik języka polskiego
ćmić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ćmię, ćmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się słabo; żarzyć się, tlić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Światełko ćmiło w oddali. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ćmić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się słabo; żarzyć się, tlić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W pokoju ćmiła się lampka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pałać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pałaćam, pałaća, pałaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: płonąć, żarzyć się, świecić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Światło latarni morskiej pała na horyzoncie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
